Po czym rozpoznać prawdziwy len?

Nadchodzi lato, a wraz z nim potrzeba przeorganizowania swojej garderoby. W okresie letnim dużo mówi się o naturalnych tkaninach, ze szczególnym uwzględnieniem lnu i bawełny. Możemy łatwo zaobserwować, że popularność zwłaszcza pierwszej z nich stale rośnie. Wiele osób zastanawia się jednak, jak rozpoznać, czy dana rzecz faktycznie została wykonana z prawdziwego, czystego lnu bez dodatków.

Pytania o to, jak rozpoznać, odróżnić len od innych tkanin wcale nie należą do rzadkich. A wynika to z faktu, że niestety zdarzają się sprzedawcy, którzy nie informują w sposób rzetelny lub do końca prawdziwy o składzie swoich ubrań. O ile podczas zakupów stacjonarnych jesteśmy jeszcze w stanie ocenić coś „na oko” lub za pomocą dotyku, o tyle w sklepach online pozostaje nam jedynie zapewnienie producenta i zdjęcie produktu. Jeśli nie chcesz dać się nabrać lub oszukać, oto jak na różne sposoby możesz rozpoznać prawdziwą, lnianą tkaninę i odróżnić ją od innych (w szczególności bawełny, z którą len bywa często mylony):

Prawdziwy, czysty len się gniecie

Podstawowa właściwość lnu, wskazywana zarazem jako jego główna (i w sumie jedyna) wada (choć nie dla wszystkich), to tendencja do mocnego gniecenia się. Włókna lnu są sztywne, dlatego po zgnieceniu nie da się ich tak łatwo rozprostować (zachowują one swój kształt). Będąc w sklepie, wystarczy zatem, że weźmiesz tkaninę do dłoni i nieco ją potłamsisz. Jeśli pojawią się na niej wyraźne zagniecenia, to znak, że masz do czynienia z prawdziwym lnem. Jeśli w składzie znajdzie się natomiast również domieszka innego materiału, takiego jak elastan, zagniecenia powinny być nieco mniejsze.

Len doskonale absorbuje wodę

Kolejnym testem, który da Ci odpowiedź, czy masz do czynienia ze szlachetnym, prawdziwym lnem, jest testy wody. Jedną z najcenniejszych właściwości lnu jest jego wyjątkowa zdolność do absorbowania wilgoci, nawet na poziomie 25% swojej masy i jednocześnie szybkiego wysychania, odprowadzania jej na zewnątrz. To czyni lniane włókna najlepiej wchłaniającymi wodę spośród wszystkich włókien naturalnych. Zwilż więc skrawek lnianej tkaniny i zobacz, jak szybko woda będzie się wchłaniać. W przypadku lnu czas ten powinien być o wiele krótszy niż w przypadku bawełny.

Len jest tkaniną wyjątkowo trwałą, wytrzymałą

Len znany jest także ze swojej trwałości i wytrzymałości. Nie bez powodu mówi się, że ubrania i tekstylia lniane mogą służyć przez lata. Trwałość lnu ocenisz za pomocą dotyku. Jeśli masz natomiast do dyspozycji nitkę, możesz przeprowadzić ten test, próbując ją rozciągnąć i rozerwać. Również i w tym przypadku len wypadnie lepiej niż bawełna, co oznacza, że przerwanie lnianej nitki będzie wymagało z Twojej strony użycia nieco większej siły.

A jeśli mówimy już o rozrywaniu lnu… Gdy zdecydujesz się na taki eksperyment (potrzebne będzie jednak płótno), sprawdź przy okazji długość poszarpanych końcówek włókien na brzegach. W przypadku lnu są one dłuższe.

Mokry len trochę prześwituje

Kolejny sprawdzian z użyciem wody. Tym jednak razem, zamiast obserwować szybkość jej wchłaniania się, skieruj lniane, zwilżone płótno pod światło. Jeśli będzie to prawdziwy, czysty len, powinno udać Ci się dostrzec mniej więcej, co znajduje się po drugiej stronie. Nie utożsamiaj jednak tej cechy z tym, że tkanina ta całkowicie prześwituje, czy też jest transparentna! W przypadku powtórzenia tego testu z wykorzystaniem bawełny, jej przezroczystość będzie już znacznie mniejsza.

Len jest chłodny i sztywny w dotyku

Za pomocą dotyku możesz ocenić nie tylko trwałość, wytrzymałość tkaniny, ale i jej inne właściwości. Dotykając len, powinno towarzyszyć Ci uczucie względnego chłodu oraz sztywności (len staje się coraz to bardziej miękki wraz z każdym kolejnym praniem).

Len pali się szybko i wydziela zapach palonego papieru

Z oczywistych względów nie jest to test, który będzie mógł przeprowadzić każdy. Jeśli jednak masz taką możliwość, ponieważ nie kupujesz na przykład gotowego, uszytego ubrania, a samą tkaninę, możesz spróbować podpalić skrawek lnu. Powinien palić się on szybko, płynnie i „gładko”,  jasnym płomieniem, a w dodatku wydzielać zapach charakterystyczny dla spalanego papieru.